Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Μικρέ μου άγγελε...


Μικρέ μου άγγελε, έλα κοντά μου πάλι...

Έλα δείξε μου το δρόμο...

Το δρόμο της ζωής, το δρόμο της χαράς...

Άνοιξε διάπλατα τα φτερά σου και ταξίδεψέ με κοντά σου...

Δείξε μου τα μέρη σου, τον τόπο σου, την καθημερινότητά σου...

Ποιοί είναι οι φίλοι σου και ποιοί είναι οι εχθροί σου...

Ποιοί είναι αυτοί που σε κάνουν να χαμογελάς και ποιοί αυτοί που σε πληγώνουν...

Έλα άγγελέ μου, έλα δίπλα μου ξανά κι εγώ θα είμαι δίπλα σου και δεν θ'αφήσω κανέναν να σε πειράξει...

Πάρε με αγκαλιά και ταξίδεψέ με σε μέρη που δεν έχω δει με τα μάτια της ψυχής μου...

Δείξε μου την αγάπη και την ευτυχία στον κόσμο τούτο...

Δίδαξέ με ανάμεσα στο "θέλω" και στο "πρέπει", στο "καλό" και στο "κακό".

Μόνο εσύ μπορείς...μόνο εσύ μπορείς να μεταμορφώνεις τον κόσμο που ζούμε σ΄ένα παραμύθι...

Σε μια μελωδία, που οι νότες της χορεύουνε τόσο ήρεμα και γαλήνια και με τον ήχο τους μας συνεπαίρνουν αλλού...

Βοήθησέ με να ξεχάσω αυτά που με πληγώνουν και ματώνουν την καρδιά μου...

Φώτισέ με με το φως σου τις σκοτεινές μου σκέψεις...

Και μόλις έρθεις και με βρεις...μην ξαναφύγεις...παρά μόνο να με κρατήσεις τόσο σφιχτά στην αγκαλιά σου και να με πάρεις μαζί σου!!!!

"τοσοδούλα"

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καλα ολα αυτα.....αλλα και να ερθω να σε παρω μαλλον δεν θα με ακολουθησεις...δεν θα ειναι και η πρωτη φορα...........!!!